Bizmut

Bizmut
Bizmut

 

Czysty bizmut jest kruchym metalem o srebrnym połysku z różowymi refleksami. Nazwa pochodzi od przekształconego niemieckiego słowa Wismut pochodzącego od określenia weisse Masse, „biała masa”. Jest metalem ciężkim, ale jego sole i tlenki nie są toksyczne, dlatego znalazł zastosowanie medyczne.

Co ciekawe, w przeciwieństwie do wielu innych rzadkich pierwiastków, bizmut znany jest ludzkości już od wieków, choć jego realną wartość zaczęto doceniać dopiero niedawno. Ma bardzo duże zastosowanie przemysłowe, ale nas najbardziej interesuje, dlaczego znalazł się w pracowni galenowej.

Związki bizmutu wykazują właściwości antybakteryjne i są lub były stosowane jako leki (np. chlorek bizmutylu, zasadowy azotan bizmutawy, zasadowy węglan bizmutawy, zasadowy salicylan bizmutawy, koloidalny cytrynian bizmutawy), jodek bizmutawo-chininowy lub środki antyseptyczne (np. dermatol, kseroform).

Leki wytworzone na jego bazie stosowane są do łagodzenia niestrawności i leczenia ran. Sole bizmutu stosowane są w leczeniu wrzodów żołądka spowodowanych zakażeniem Helicobacter pylori. Dawniej leki bizmutowe były ważnym orężem w walce z syfilisem. W pracowni diagnostyki obrazowej wykorzystywany jest jego tlenek, bo poprawia  kontrast na zdjęciach RTG.